Tulay
Si Joshua ay isang magaling na mang-aawit, parati siyang
nananalo sa mga sinasalihan niyang patimpalak. Nais nya itong ialay sa babaeng
matagal na niyang hinahanap. Si Joshua ay labing pitong taong gulang. masipag
syang mag aral. Mapagmahal sa kapwa at lalo na sa kanyang pamilya. Isang araw
ng maisipan nyang sumulat ng kanta, pumonta sya sa paborito nyang lugar ang
“tulay” kung saan makikita mo ang paligid at nakakapag isip sya ng maayos para
sa kantang kanyang binubuo. Habang sya ay seryosong nagsusulat may isang asong
lumapit sa kanya, tila ba ito`y nawala di kalaunan may isang babaeng naglalakad
na animo`y parang may hinahanap nakasuot ito ng kulay pulang damit na bumagay
sa kanyang balat na puti. Hindi nya maialis ang kanyang mata sa babaeng papalapit
sa kanya. Bigla syang nakaramdam ng kaba. Bigla nyang narinig ang puso nyang
kumakabog ng malakas. Naibalik na lamang sya sa kanyang ulirat ng may sinabi sa
kanya ang babae. “magandang hapon, pasensya kana sa aso ko ah? Bigla nalang
kasi syang kumawala eh” bigla nyang naisip na kung hindi dahil sa aso niya ay
baka di niya Makita ang babaeng nakangiti ngaun na parang isang anghel ang
kagandahan.mahirap mang paniwalaan pero sa tingin nya ay may nararamdaman na
sya para rito. Nalaman nyang bagong lipat lang pala sila. Naging mag kaibigan
ito, naging mag best friend at di kalaunan ay naging magkasitahan. Labis ang
sayang naramdaman ni Joshua sinabi nya sa kanyang sarili na ito na ang babaeng
matagal na niyang hinahanap. Tumagal sila ng mahigit tatlong taon. Palagi rin
silang pumupunta sa tulay at pinapanood ang araw na papalubog tuwing naroroon
sila sa tulay ay sinasabi nila kung gaani nila kamhal ang isat-isa. Sa tulay na
iyon sila unang nagkakilala at sa tulay din iyong nakiha ni Joshua ang
pinakamatamis na “OO” ni Alyana. Makalipas ang ilang araw bigla na lamang
binalita ni Alyana kay Joshua na aalis na sila at pupuntang manila. Doon na daw
magtratrabaho si Alyana. Nais mang sumama ni Joshua ngunit hindi sya pinayagan
ni Alyana dahil nandito daw ang kanyang mga magulang. Walang nagawa si Joshua
kundi tangagapin ang katotohanan na malalayo sila sa piling ng isat-isa.
Nangako silang lagi silang mag-uusap sa telepono, nangako silang walan
magbabago kahit ano pamang pagsubok ang kanilang danasin. Sa una lagi pa silang
nag-uusap, lagging nagtatawagan, lagging nagkwekwentohan ngunit habang patagal
ng patagal pabago bago din ang ugali ni Alyana, palagi na itong nagagalit sa
kanya, palagi na itong nagsisimula ng away. Doon niya nalaman na may ibang
lalaki na pala ito. Napakasakit nito para sa kanya. Parang sa isang iglap bigla
nalang nagbago ang lahat. Naghiwalay sila. Walang nagawa si Joshua kundi umiyak
sa tulay kasabay ang lumolubog na araw. Lumipas ang ilang taon bumalik si
Alyana, ngunit iba na ang nasaksihan niya. Iba na ang nakita niya! Ang dating
malinis na Joshua ngayon ay isang napakadumi na, matataas na din ang kanyang
buhok at amoy araw na parang ilang linggong hindi naligo labis ang kanyang
pagkalungkot ng malamang dahil pala sa kanya kaya ito nagging ganito. Kaya ito
nagging baliw. Bigla nyang naalala ang lahat ng pinagsamahan nila. Humingi sya
ng tawad dito ngunit huli na ang lahat. Namatay si Joshua dahil sa loob ng
ilang araw parati lang itong nasa tulay. Hindi kumakain palaging umiiyak at
parating hinihintay n asana bumalik sa dati ang lahat
~the end.
